Burgemeester C.J.M. (Kees) de Bruin, Papendrecht
paap

Postzegel

Weblog

De Raad van 19 december 2005 - 22-12-2005

De raadsvergadering van 19 december 2005, met vervolg op 20 december begon zo aardig met het aanbieden, aan de vergadering voorafgaand, door de heer Roel Teeuwen van een gedichtenbundel gemaakt door de leerlingen uit de hoogste klassen van het basisonderwijs in het kader van het project "dichter bij de polder". In het Alblasserbos staat daar een sokkel met een gedicht van Anna Enquist, gemaakt in datzelfde kader en dat ik in oktober mocht onthullen samen met de heer Daan van der Vorm, een van de sponsoren.

De agenda van de raad bevatte het onderwerp theater.  Er lag conform uitspraak/wens van de raad niet een voorstel van het college ter besluitvorming voor,  maar een "voorstel aan de raad een denkrichting aan te geven".  De invalshoeken en/of opvattingen van de diverse fracties bleken zeer verschillend te zijn. Halverwege de beraadslagingen kwam er een “akkoord” of compromis tussen D66,GL,PAB en VVD tot stand ter realisering van het bovengrondse model Geurtsen, met alleen aftopping van de hoogte (maximale maat is plan Merwehoofd), waartoe de benodigde middelen ook ruimer gesteld werden (€11.750.000,- ); alsmede optimale inpassing aan het karakter van de dijk .

Dat akkoord werd het college, door de fractie van D66, gemeld op het moment dat het in vergadering was in de B&W kamer t.t.v. een schorsing van de raad. Het akkoord werd vervolgens in de vorm van een amendement bij de raad ingediend en leidde tot heftige discussie. Tijdens een volgende schorsing werd in het college duidelijk dat de beide wethouders verdeeld waren over hoe om te gaan met het amendement. De wethouder cultuur/financiën, en eerste woordvoerder van het college op dit agendapunt, De Looff, was bereid onder voorbehoud van financiële doorrekening de uitspraak van de meerderheid van de raad te aanvaarden. De andere wethouder, Vogel, was dat niet.

De raad had dit onderwerp in het verleden reeds volledig aan zich getrokken. De gemeenteraad is het hoogste besluitvormende orgaan in de gemeente. Het college van B&W vormt het dagelijks bestuur en voert de besluiten van de raad uit. Het onaanvaardbaar uitspreken over een uitspraak van de raad heeft in het algemeen consequenties voor het voortbestaan van een college of de positie van een wethouder. Bijkomend daarbij is, dat  dit college na het terugtreden van wethouder Stremler(PAB) nog slechts één wethouder van CDA en één van VVD huize kent  (samen 7 van de 23 zetels in de raad).

Onderzoek en overleg mijnerzijds bij de indieners van het amendement of zij de term “realiseren” in relatie tot het theater wilden vervangen had geen resultaat. Wel waren zij bereid een voorbehoud van het college t.a.v. de financiële doorrekening te aanvaarden. Dat was voor wethouder Vogel niet aanvaardbaar. Naast wethouder is hij tevens recent tot lijsttrekker van het CDA verkozen voor de verkiezingen van maart 2006. Deze dubbele rol maakte het voor hem moeilijk om als bestuurder/wethouder zich neer te leggen bij de meerderheid van de raad, omdat hij tegelijkertijd als lijsttrekker gebonden is aan het CDA verkiezingsprogram.

Om deze patstelling te bespreken en te zoeken naar een haalbare oplossing nodigde ik als voorzitter van de raad de collegeleden èn de fractievoorzitters uit voor breed overleg in de B&W kamer. Even leek dat een uitweg te bieden, maar eenmaal terug in de raadzaal bleek dat toch niet het geval. De indieners van het amendement hielden voet bij stuk. Wethouder De Looff gaf aan dat het amendement voor hem als primair verantwoordelijke in het het college slechts aanvaardbaar zou zijn onder voorbehoud van financiële doorrekening/haalbaarheid; wethouder Vogel gaf op zijn beurt aan, dat dit voor hem te ver ging! Nadat de raad zich vervolgens uitgesproken had over de mogelijkheid tot het houden van een referendum over dit formeel: “voorgenomen besluit van de raad tot het realiseren van het theater” was het inmiddels bijna twee uur in de nacht van maandag 19 op dinsdag 20 december geworden!

De maandag was om 9.00 uur begonnen met de eerste vergadering: een overleg met een delegatie van het college van Gedeputeerde Staten te Dordrecht in het kader van de bestuurskrachtmeting. Met in achtneming van een kwartier lunchpauze en een uur voor het avondeten stapte ik om half drie 's nachts in bed om de volgende dag, dinsdag om half zeven er weer naast te staan. Immers op dinsdag vergadert het college om 9.00 uur. 's Avonds zou de raad voortgezet worden.

Bij aanvang van de heropening van de vergadering, dinsdag 20 december, deed ik een algemene oproep aan de leden van de raad om in waardigheid met elkaar te vergaderen. Die avond ervoor was de spanning duidelijk opgelopen en voerden de tegenstellingen en emoties soms de boventoon. Wat gezegd moet worden, moet gezegd worden, maar dat kan op vele manieren; ook in correcte termen en daarbij passend gedrag. Desalniettemin duurde het niet zo lang of de verhoudingen stonden weer op scherp. Op de onderwerpen bestuurskrachtmeting en evaluatie dualisme liep de vergadering alras vast en tekenden zich een tweetal blokken af, die lijnrecht tegenover elkaar stonden.

De laatste schorsing trad in om half negen en duurde zo'n twee uur. Gedurende die schorsing voerde ik een soort pendeldiplomatie tussen beide blokken afgewisseld met momenten van beraad met mijn adviseurs. Als burgemeester en als voorzitter van de raad is het in dit soort situaties zaak om zo objectief mogelijk te handelen en de formele kaders goed in de gaten te houden. Als weinig baat dan zijn het die kaders die het fundament zijn om op terug te vallen en structuur geven. Daarbij geldt natuurlijk met name dat er begrip is voor de wederzijdse opvattingen en standpunten, zonder in de valkuil te geraken daar zelf deel van te worden of daar in getrokken te worden. Partijen kijken met emotie naar elkaar en naar elkaars standpunten en gedrag en zoeken daarvoor ook steun of rechtvaardiging. Gelukkig lukte het, met name dankzij de redelijkheid die zich toch weer bij de hoofdrolspelers manifesteerde, om de tegenstellingen te overbruggen.

Ik heb er veel waardering voor als men in staat is, na een flinke tegenstelling of aanvaring, opnieuw en constructief de draad weer op te pakken, elkaar de hand kan geven en zonder rancune de gang der zaken weer kan oppakken. Dat is belangrijk, want als men in de politiek en/of het bestuur denkt in termen van  afrekenen en rekeningen vereffenen dan is dat het begin van het einde. In het politiek bestuur heeft men ten alle tijde naast de eigen overtuiging, respect voor de opvattingen en denkwijze van de anderen nodig. Compromissen zijn nodig en soms, hoe zeer men ook overtuigd is van eigen gelijk, vallen besluiten nu eenmaal anders uit dan gewenst of gehoopt. Dat betekent sportief incasseren, hoe vervelend ook. Alleen dan handelt men als een professioneel politicus. Als men maar de eigen standpunten duidelijk heeft kunnen maken.  

Omstreeks half elf kon ik de vergadering weer heropenen met een verklaring mijnerzijds namens beide blokken en konden we vervolgens in hoog tempo de rest van de agenda afhandelen. Jammer dat de bestuurskrachtmeting op onderdelen en de evaluatie van het dualisme onder invloed van dit alles in zijn geheel werden afgestemd. Beide onderwerpen zouden er nu juist toe bij moeten dragen dat dit soort situaties niet (meer) voorkomt. Wellicht dat dat inzicht de komende tijd nog terugkeert.  Allemaal hebben we denk ik de komende weken even rust nodig. Ik heb e.e.a. in ieder geval als twee slopende dagen ervaren.

Terug