Burgemeester C.J.M. (Kees) de Bruin, Papendrecht
paap

Postzegel

Weblog

afscheid van politie team chef Tom Nauta - 12-1-2007

Op deze vrijdagmiddag namen we op informele wijze afscheid van Tom Nauta, die jaren achtereen teamchef van politie te Papendrecht is geweest. Hieronder volgt mijn toespraak tot hem:

Ook van mijn kant welkom Dames en Heren en natuurlijk Tom zelf.

" Daadkrachtig en nuchter; twee pistoletjes filet americain; kordaat, Fries; bevlogen, soms wat ondiplomatiek; maar bovenal enthousiast en motiverend.

 De verbindende schakel tussen deze trefwoorden?

Het zal u niet verbazen, het onderwerp van deze bijeenkomst: Tom Nauta.

Tom kwam naar de gemeente Papendrecht (2003) in een voor het team van de Papendrechtse politie onrustige periode. Met een mengeling van de bovengenoemde eigenschappen – zo u wilt eigenaardigheden  – ging hij er vol tegenaan. Ondanks het feit dat hij geen ervaring had als teamchef, wist hij in korte tijd de rust op het politiebureau terug te brengen.

Hoewel je collega’s je af en toe ervaren hebben als een stijfkop, met het hart op de tong die zich een enkele keer wat ondiplomatiek uitdrukt, is je duidelijkheid enorm gewaardeerd. Wat je in je hoofd hebt, moet ook worden uitgevoerd. Sterker nog, voordat je iets bedacht, moest het al bijna uitgevoerd zìjn. Je bracht een enkele keer een collega wat in verlegenheid, begreep ik, maar dat werd je ook altijd vergeven, de goede bedoelingen spatten er immers altijd van af. Gewaardeerd werd ook dat je altijd tijd maakt voor de collega die jou wil spreken. En je doel weet je vrijwel altijd te bereiken.

Die houding werkt dan ook motiverend naar je medewerkers. Dat zorgt voor enthousiasme, voor de bereidheid eens een extra dienst of een extra project te draaien. Jij ging voorop in de strijd en kreeg je collega’s mee.

In de periode die volgde op de roerige tijd, trok Tom Nauta deze lijn onverstoorbaar door. De lokale politie maakte daarmee een stap voorwaarts. Ook de contacten tussen politie en gemeente werden intensiever. In regionaal overleg schroomde Tom niet de problemen van Papendrecht voorop te stellen, dié moesten worden opgelost. Alles moest wijken voor Papendrecht. Met verschillende projecten werkte zijn team enthousiast aan verbeteringen op uiteenlopende terreinen in onze gemeente.

Opvallend is en blijft daarin zijn gezonde dosis eigenwijsheid, gecombineerd met een zeer flexibele instelling en betrokkenheid. Tom vindt het nooit zo’n probleem van de geëffende paden af te wijken. Zo stuurde hij wijkplatformleden mee op horecadienst, gewoon om meer begrip te kweken tussen politie en bewonersorganisaties. Bekend maakt bemind, dus bewees deze invalshoek zijn waarde.

Ook zijn stokpaardje getuigt van nuchterheid, betrokkenheid en gezond verstand. ‘We hebben als overheid onze bewoners lang genoeg verzorgd, we moeten ophouden met dat pamperen en de verantwoordelijkheid laten waar die hoort, bij de mensen zelf dus’, hebben we hem meermaals horen zeggen. Een opvatting die aansluit bij de gedachten van het gemeentebestuur over het nemen van verantwoordelijkheid om onze samenleving een zo sociaal mogelijk gezicht te geven.

Een andere uitspraak van Tom: ‘zonder bluf is het leven duf‘. Waar wij als gemeente van nature wellicht geneigd zijn naar enige terughoudendheid in uitvoering van plannen, meent Tom dat je juist de grenzen moet opzoeken. Tekenend is dat hij daarbij de antenne voor gevoeligheden bij de gemeente gebruikt. En dat hij deze houding ook altijd zelf etaleerde. Problemen op bijvoorbeeld het woonwagencentrum? Tom stapt er gelijk op af en door goede afspraken te maken met de bewoners (en door zijn postuur? ;) is het respect vóór en vertrouwen in de politie duidelijk toegenomen. Dat blijkt ook wel uit het feit dat bij onrust tussen verschillende woonwagencentrumbewoners, zij zich vrijwillig melden bij het politiebureau om tot rust te komen, zonder dat zich incidenten voordeden.

Collega’s hebben nog veel meer opmerkelijke uitspraken gehoord van Tom, al was dat niet altijd verstaanbaar, heb ik begrepen. Met name als hij zijn vrouw aan de telefoon had en in z’n moerstaal sprak, was dat totaal niet te volgen voor de collega’s om hem heen.

Niet onvermeld mag verder blijven dat Tom bekend stond om zijn lunch, die altijd bestond uit twee pistoletjes filet americain en een pak melk. Nooit anders.

Tom, je gaat nu naar ’t Gooi, een stapje dichter bij de familie in Friesland. Gewaardeerd wordt daarbij ook dat je de nieuwe teamchef Cees Geers al een tijdje hebt meegenomen, zo dat wij je met een gerust hart kunnen laten gaan, zonder ons zorgen te hoeven maken over de continuïteit.

Maar vooral wil ik je danken voor je verdiensten voor de politie van Papendrecht en daarmee voor de gemeente Papendrecht als geheel. Persoonlijk heb ik de samenwerking met jou als heel plezierig ervaren. We stemden voortdurend goed af, hoe we over zaken dachten, wat we eigenlijk wilden bereiken en langs welke tactische weg dat het beste bereikt kon worden. Daarbij hielden we elkaar scherp. Ook waren er momenten dat er wel eens een persoonlijk aspect naar boven kwam. Ook dat is waardevol. 

Ik wil in jouw richting mijn dank uitspreken voor al die aspecten van samenwerking en inzet, voor alles wat je samen met je team hier in Papendrecht bereikt hebt. Wat ons betreft had je nog wel even mogen blijven, maar nu je toch met je vrouw naar het Gooi vertrekt laten we je gaan, koesteren we de herinnering aan deze mooie periode en wens ik je, mede namens het gemeentebestuur, de gemeentelijke organisatie en de gemeenschap succes in je nieuwe betrekking!

Bij jouw afscheid geef ik je een, naar ik hoop, passend cadeau. Altijd zag ik bij ons werkoverleg zo’n schrijfmap, aangetast door een lekkende vulpen. Ik vrees dat die map wel zal blijven, maar om er nu voor te zorgen dat je straks thuis toch over schrijfgerei beschikt, dat hoort bij mensen in het Gooi, èn om er voor te zorgen dat je Papendrecht niet vergeet geef ik bij deze graag een bureauset voorzien van het logo van Papendrecht. Bovendien een bloemetje, dan kan je vanavond weer thuis komen.

Tom, het ga je goed !"

***

 

Terug